Transmitting tower in Chotycze is nearly 313 metres tall and can be seen from afar. In search of another manor house I directed myself by it. Five kilometres from Łosice heading in the direction of Chotycze, on the right from the main road, we can see characteristic wall of greenery so very typical of an old estate belonging to Polish gentry. After 150 metres of stroll we walk through the gate leading us to the tree lined avenue. From afar we can see the unique neo – gothic decorations of the facade.
Maszt nadajnika radiowo – telewizyjnego w Chotyczach liczący 313 metrów wysokości widoczny jest z daleka. Szukając kolejnego dworu, kierowałem się na ten obiekt. Pięć kilometrów za Łosicami w kierunku Chotycz, widoczna jest na prawo od drogi, charakterystyczna ściana zieleni, która nieomylnie prowadzi do dawnej posiadłości szlacheckiej. Po stu pięćdziesięciu metrach pojawia się brama a za nią aleja i dwór. Już z daleka rzuca się w oczy oryginalny, neogotycki ryzalit fasady.
Manor house in Chotycze was built around 1830 for Wężyk family as a one floor residence. By the end of the 19th century another floor was added. Moreover the outside of the building was remodeled to imitate Gothic style of north- eastern part of Europe.
Dwór w Chotyczach pochodzi z około 1830 roku i został pobudowany dla rodziny Wężyków jako budowla parterowa. Pod koniec XIX wieku dodano w środkowej części piętrowej fasady ryzalit, występujący z obu stron budowli i zwieńczony schodkowym szczytem ze sterczynami. Podobnie zmodyfikowano szczytowe ściany domu. Neogotycki motyw odwołuje się do ceglanego gotyku północno – wschodniej Europy.
In the 16th century Chotycze belonged to Lithuanian noble family of Kiszka, later Zabrzeziński and Ilinicz, and from the early 19th century to Wężyk. From the late 19th century the estate belonged to Węgliński family. In the late 1920s the estate consisted of 60000 acres. During WWII the building housed the German hospital. In times of communism it served as the headquarters of agricultural cooperative. Later it slowly fell into ruin. The bust of Polish national hero Tadeusz Kościuszko found its place in front of the manor after the last war. Beautiful park founded in the middle of 19th century survived together with picturesque artificial lakes. New owner brought the house to its former glory.
W XVI wieku Chotycze należały do litewskiego rodu Kiszków, potem Zabrzezińskich i Iliniczów, a od początku XIX wieku do Wężyków. Od końca XIX wieku dobra należały do Węglińskich. Pod koniec lat dwudziestych majątek liczył 600 hektarów. W czasie II wojny światowej we dworze znajdował się niemiecki lazaret. W czasach komunizmu była tu szkoła a następnie siedziba Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej, potem opuszczony budynek przez wiele lat niszczał. Po wojnie przed dworem umieszczono popiersie Tadeusza Kościuszki. Wokół domu zachował się piękny park krajobrazowy z połowy XIX wieku ze malowniczymi stawami. W rękach nowego właściciela dwór odzyskał dawny blask.
|
Pomnik Tadeusza Kościuszki dłuta Romualda IV Mikoszewskiego postawiony został w czasach, gdy we dworze mieściła się szkoła
|
|
Fotografia jest własnością Pani Zofii Czarkowskiej, dyrektora Szkoły Podstawowej w Ruskowie a przekazana została przez Pana Sławomira Kordaczuka, z-cę dyrektora Muzeum Regionalnego w Siedlcach.
|
Materiały do powyższego artykułu pozyskałem uczestnicząc w 63 wycieczce Siedleckiego Klubu Kolekcjonerów pod wodzą prezesa klubu Pana Sławomira Kordaczuka.
Zdjęcia wykonałem aparatem Nikon D700 z obiektywem Nikkor 35-135 i filtrem polaryzacyjnym.
|
foto: Sławomir Kordaczuk |
|
foto: Sławomir Kordaczuk |
|
foto:Sławomir Kordaczuk |
Bardzo dziękuję Panu Sławomirowi Kordaczukowi za nadesłanie zdjęć.
Literature/Sources:Piotr Libicki, Marcin Libicki, Country manor houses and palaces in Mazovia. Poznań 2013.
http://www.polinow.pl/toporow_chotycze-chotycze
Literatura:Piotr Libicki, Marcin Libicki, Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu. Poznań 2013.
http://www.polinow.pl/toporow_chotycze-chotycze