Unusual manor house with two porches in Lukówiec / Niezwykły dwór o dwóch gankach w Łukówcu

I discovered manor house in Łukówiec by accident. I visited Jeruzal village to see the place where tv show “Wilkowyje” is being shot and to taste the famous wine like alcohol drink “Mamrot” bought from the local shop “U Krysi”. On my way back I took another road, leading to Seroczyn village. Two miles away from the church in Jeruzal,  on the right off the road, perched on a hilly side, I saw an interesting house with two symmetrical porches. Despite the ugly asbestic tile covering the roof the house drew my attention with its noble appearance. 
Dwór w Łukówcu odkryłem zupełnie przypadkowo. Kiedy po raz kolejny odwiedziłem Jeruzal, by zobaczyć serialowe Wilkowyje, no i sprawdzić dostępność regionalnego wyrobu wino podobnego marki  „Mamrot” w sklepie „U Krysi”, w drodze powrotnej, skręciłem na południe w kierunku Seroczyna. Półtora kilometra za kościołem w Jeruzalu, ujrzałem po prawej stronie, na niewielkim wzgórku dom z dwoma symetrycznie umieszczonymi wejściami. Choć kryty ohydnym komunistycznym eternitem, to jednak bryła wyraźnie wskazywała na siedzibę szlachecką. 

 The house was built in the late eighteenth century (around 1783) to be later many times remodeled. The elder part is made of wood , the newer one is brick. The one floor building has cellars and  is plastered, in 2009 the roof was still covered with asbestos instead of shingles. The house plan has rectangle shape with two columned porches on the front. 
Dwór wzniesiony pod koniec XVIII w. (1783 ?), był kilkakrotnie przebudowywany. W starszej części posiada konstrukcję drewnianą zrębową, w nowszej murowaną. Parterowy dom jest otynkowany a pod częścią  znajdują się sklepione kolebkowo piwnice. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta z dwoma symetrycznie rozmieszczonymi gankami od frontu, i kolumienkami podtrzymującymi trójkątne szczyty. Układ wnętrz pierwotnie dwutraktowy, później został przebudowywany. Dom przykryty jest dachem dwuspadowym, dawniej kryty był gontem, ale w 2009 roku leżał tu eternit. 

The name of the village, Łukówiec, was noted for the first time rather late because after WWI, before that it was spelled differently – Łukowiec.  It is known that the village already existed around 1515. In the eighteenth century Łukowiec as well as surrounding villages belonged to Rudziński family. In 1795 Kazimierz Rudziński, Mazovia province governor, sold the estate to Florian Cieszkowski. Łukowiec belonged to Cieszkowski family throughout nineteenth century, one of the heirs was Henryk Cieszkowski, the painter and artist. Count August Cieszkowski, philosopher and economist, was the owner in 1872. Later his son, also August, gave the estate to one his adoptive sons, Felicjan Dembiński (1908-1981) who was botanist and also economist.
Nazwa miejscowości Łukówiec pojawia się dopiero po pierwszej wojnie światowej, wcześniej wieś funkcjonowała jako Łukowiec. Początki osady sięgają 1515 roku. W XVIII wieku Łukowiec wraz z przyległymi ziemiami należał do rodziny Rudzińskich. W 1795 roku Kazimierz Rudziński, wojewoda mazowiecki, sprzedał dobra Łukowca staroście Florianowi Cieszkowskiemu. W roku 1872 dobra znalazły się w posiadaniu hrabiego Augusta Cieszkowskiego (1814-1894), filozofa i ekonomisty. Jego młodszy syn August Adolf (1861-1932), senator RP w latach 1926-27, wobec braku spadkobiercy, zapisał Łukówiec jednemu z trzech adoptowanych synów, Felicjanowi Dembińskiemu (1908-1981) – agrotechnikowi, hodowcy roślin i ekonomiście. 

In 1929 the estate consisted of around three thousand acres. After WWII the house served as the headquarters of an agricultural school. In 1990s it belonged to village council and was used by women’s country club as well as private apartment. Today it is a private property. It is renovated and offered for sale. To this day there are remnants of old farm buildings, including Neo-Gothic, early nineteenth century granary. 

W 1929 roku majątek liczył 1359 hektarów.  Po wojnie znajdowała się tu szkoła rolnicza. W latach 90. XX. wieku dwór był własnością gminy, częściowo wykorzystywany przez Koło Gospodyń Wiejskich a częściowo zamieniony na mieszkanie prywatne. Obecnie stanowi własność prywatną. Dwór jest wyremontowany i wystawiony na sprzedaż. Do dziś zachowały się pozostałości dawnego zespołu dworskiego, w skład którego wchodziły między innymi neogotycki spichlerz z początku XIX wieku.