Residential palace in Kozlówka was created at the turn of 19th and 20th century, replacing the older building. It was the main residence of aristocratic Zamoyski family. The vast estate was an entail, meaning it could not be divided between children, always being inherited by the eldest son.
Kozłówka is an example of beautifully preserved estate, one of very few that lasted in its full glory through numerous turbulences of Polish history. While touring the reception rooms inside the house as well as private apartments you have this feeling that the family has recently left but they will return soon.
Very few polish palaces and nobles houses survived after 1939. They were destroyed by German army as well as the Soviets. Hitler Germany understood perfectly well that the estates and their inhabitants were the very core of Polish national resistance as well as the very heart of Polish nation, strengthened by centuries of unique culture and tradition.
When after 1944 communist rule came to Poland the estates were purposively destroyed, becoming the possession of the communist state and its new oligarchy as the act of historic justice to the suffering lower classes of the society. The gentry families who had owned them often for centuries, receiving the land from Polish kings for their courage in battle, were forbidden to even appear in the vicinity of their homes.
It is good to be reminded that about 90% percent of Polish creators of culture came from gentry. To the large extent Polish intelligence as a social sphere was destroyed along with liquidation of the estates.
Without the shadow of doubt Kozłówka is a place worth visiting not only for the beauty of the house, park and the gardens but also its undeniable charm. Had Jane Austen lived in Poland, she would have surely elected it for Pemberley. Kozłówka is the vivid reminder how much was lost due to the actions of Stalin, Lenin, Hitler and similar to them characters and never would be regained.
Twenty five years after the collapse of totalitarian regime in Poland the rightful owners still have little chance to return to their old homes and Polish government does not concern itself with this matter.
In 2009 Zamoyski family came into the agreement with the local government that for two months a year the descendants of the last Master of Kozłówka had the right to live there. The family was also paid considerable sum as a compensation for being forced to give away their property in 1944. Unfortunately it is rare example of justice when it comes to restitution of stolen estates in Poland.
The photos show the front and the back of the palace as well as the inside of the chapel. / Pentax, camera, Takumar lens 2,8/28mm, polarizing filter/
Rezydencja w Kozłówce w obecnym kształcie powstała na przełomie XIX i XX wieku. Stała się siedzibą ordynacji Zamoyskich czyli takich dóbr, które nie ulegają podziałowi i są zarządzane przez ordynata.
Niewiele jest w Polsce tak dobrze zachowanych siedzib magnackich. Spacerując po pokojach rezydencji Zamoyskich, ma się wrażenie, że gospodarze na chwilę tylko opuścili dom.
Nieliczne są te pałace i dwory, które w czasie ostatniej wojny, nie zostały zniszczone przez Niemców lub rozgrabione przez Sowietów. Hitlerowcy robili to, by uderzyć w elitę narodu i zniszczyć dowody istnienia kultury polskiej. Komuniści ponadto niszczyli świadectwa gospodarności „polskich panów” i aby „sprawiedliwości proletariackiej” stało się zadość, ich majątki przeszły w ręce państwa zarządzanego przez oligarchię komunistyczną. Należy przypomnieć, że likwidacja po 1944 roku polskiego ziemiaństwa była zasadniczym elementem zniszczenia inteligencji, która była ostoją polskości i wiary. 90% twórców kultury narodowej pochodziło z rodzin ziemiańskich.
Warto obejrzeć dom Zamoyskich w Kozłówce, aby choć spróbować wyobrazić sobie potencjał, jaki został bezpowrotnie zniszczony przez wyznawców Marksa, Lenina, Hitlera, Stalina i podobnych im demiurgów.
Po 25 latach od upadku totalitaryzmu w Polsce, większość dóbr nie wróciło jeszcze w ręce prawowitych właścicieli, a klasa polityczna wolnej Polski nie zawraca sobie tym głowy.
W 2009 roku rodzina Zamoyskich i władze samorządowe zawarły ugodę i przez dwa miesiące w roku potomkowie ostatniego ordynata mogą mieszkać w części posiadłości. Dziedzicom Kozłówki wypłacono również rekompensatę finansową za utratę majątku w 1944 roku. Jest to jeden z nielicznych przykładów pozytywnego załatwienia restytucji zagrabionych dóbr.
Zdjęcia przedstawiają widok pałacu od frontu, od ogrodu, oraz wnętrze kaplicy pałacowej./ aparat Pentax, obiektyw Takumar 2,8/28mm, filtr polaryzacyjny/
Rezydencja w Kozłówce w obecnym kształcie powstała na przełomie XIX i XX wieku. Stała się siedzibą ordynacji Zamoyskich czyli takich dóbr, które nie ulegają podziałowi i są zarządzane przez ordynata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz